Laatst las ik wat teksten van mijzelf terug van een jaar geleden. Ik vond het moeilijk om echt in die oude verhalen nog de waarheid van NU te voelen. Mijn gevoelens van toen zijn allemaal alweer voorbij. Het was een achterhaalde waarheid, de waarheid van toen.
Hoe vaak houden wij niet vast aan verhalen uit het verleden, zonder te voelen wat die verhalen nu nog echt voor ons betekenen? Vandaar mijn vraag aan jou: Ben jij bereid verhalen los te laten? Aan sommige verhalen zijn we met ons hele hebben en houden gehecht. Zo is het gegaan in het verleden en daar houden we aan vast. Een gebeurtenis zet zich vast in jouw systeem en verankert daar als een overtuiging, die NU jouw gedrag en jouw persoonlijkheid bepaalt.
Verknocht aan het negatieve
Dat geldt vooral voor negatieve ervaringen. Stiekem zijn we nogal verknocht aan onze negatieve perspectieven. Die houden we veel beter vast dan de positieve gebeurtenissen. Gek genoeg lijken die laatste makkelijker te stromen en voorbij te gaan. Dat kan anders. Als jij je openstelt, kun je de positieve gebeurtenissen juist meer beleven en ervaren. Zoals je ervoor kan kiezen in een rivier te springen… of niet! Als je je vastklampt aan de kant van die rivier, ontstaat enorme weerstand, en stroomt de rivier verder zonder jou.
Anders kijken
Het begint allemaal in je eigen hoofd, in hoe je kijkt naar de dingen. Ben je bereid anders te gaan kijken? ‘Ja’ zeggen dan de meeste mensen. Maar echt bereid zijn, betekent dat je alle puzzelstukjes bij elkaar gaat leggen, niet alleen het stukje dat jij vanuit jouw perspectief hebt onthouden. Dat is soms angstig maar levert je ook veel op. Want energy flows where attention goes.
